افراد متفاوتی با قابلیتهای بسیار گوناگون در یک شبکه تامین حضور دارند. این افراد هر کدام با توجه به جایگاه شخصی و اهدافی که مجموعه متبوع ایشان برای آن گام برمیدارد، دارای مسئولیتهایی هستند.
اما در شبکه تامین، فرد، گروه یا شرکتهایی حضور دارند که هیچ توجهی به تمامی فرآیندهای شکل گرفته در آن زنجیره ندارند. این عدم توجه ظاهری، نه بهدلیل ناکارآمدی یا ناآگاهی این گروه باشد. بلکه در واقع ایشان بهصورت مستقیم با این فرآیند و روابط میان مجموعهها درگیر نیستند.
این گروه که در تقسیمبندی سطوح زنجیره تامین در آخرین مرحله قرار گرفتهاند، سطح پایین دستی نام دارند. در حقیقت این فقط یک نام است که برای این گروه بهکار برده میشود.
از آن روی که این گروه تعیین کننده تمامی فعالیتهای موجود در شبکه تامین هستند. شاید باید آنان را رئیس اصلی خطاب کرد. در حالی که فقط درخواست را ارائه میدهند.
سطح پایین دستی همان مشتریان نهایی یک زنجیره تامین هستند که کل مجموعههای دیگر شبکه برای رضایت این سطح تلاش میکنند. در ادامه این مقاله به بررسی روابط میان این سطح با سطوح دیگر خواهیم پرداخت.
پیشنهاد می کنیم مقاله مدیریت صحیح واحدهای زنجیره تامین را مطالعه فرمایید
کدام مدیر زنجیره تامین، بهترین است؟
از آنجایی که باید برای مثالهایمان یک مجموعه کامل را در نظر بگیریم، سطح پایین دستی را در این مقاله، مجموعهای تصور میکنیم که نیاز به محصولاتی دارد.
این مجموعه برای آنکه بتواند محصولی را با توجه به نیازهای خود یا خواست مشتریانش تهیه نماید، پارامترهایی برای انتخاب در نظر میگیرد. در این حالت مجموعه سطح میانی که میتوانیم آن را مدیر شبکه تامین بدانیم، باید نقش خود را به بهترین شکل بازی کند.
این مجموعه ها باید با بررسی کامل بازار و دانستن نیازهای گروه پایین دستی، شرایط مناسبی را برای تامین نیازهای او فراهم آورده باشند.
شرکت پایین دستی برای آنکه بهترین خرید را تجربه نماید، از نیروهای متخصص خود در این حوزه استفاده میکند. این نیروها که در زمینه واحد خرید یا بهطور شاخص مامور خرید هستند، بهترین شرکتهای واسط را برای تهیه محصولات مورد نظر خود پیدا میکنند.
چگونگی برقراری ارتباط بین نیروهای این مجموعه و سطح میانی خود قوانین خاصی دارد که به بررسی آن میپردازیم. از مواردی که برای شرکتهای پایین دستی بسیار مهم هستند، گزینههایی مانند کیفیت، زمان تحویل و قیمت نهایی خواهند بود.
تمامی این موارد با توجه به مجموعه میانی زنجیره تامین، قابلیت تغییر دارد. بهعنوان مثال، شرکتی درخواست محصولی را دارد و با مجموعه میانی مطرح میشود، این مجموعه اگر بتواند مدیریت مناسبی در شبکه خود داشته باشد و بانک اطلاعاتی خوبی را در گذشته تدوین کرده باشد میتواند با مراجعه به یکی از واحدهای بالادستی خود به تهیه آن محصول اقدام نمایند.
حال اگر سطح بالادستی در روابط حرفهای با سطح میانی قرار بگیرد، نگاه به این روند با تغییراتی بیشتری روبهرو میشود. چون به واقع اگر این یک ارتباط حرفهای باشد، با توجه به استراتژیهای تعیین شده و تکنیکهای مورد استفاده از سوی واحدهای زنجیره تامین، پیشبینیهای لازم برای این خرید صورت گرفته است.
درصورتی که پیشبینی مورد نظر در روند کاری آنها باشد، مطمئنا تهیه و حمل و نقل محصولات درخواستی، با پایینترین قیمت و در سریعترین زمان اتفاق میافتد.
پیشنهاد می کنیم مقاله آشنایی با اولین حلقه زنجیره تامین را مطالعه فرمایید
نکات مهم در ایجاد و پایداری زنجیره تامین
ممکن تمامی موارد گفته شده در یک زنجیره تامین اتفاق نیفتاده باشد و حال بعد از دریافت چنین درخواستی نیاز به بررسی داشته باشند. با این حال هم اگر بانک اطلاعاتی مناسبی برای هر محصول مورد معامله موجود باشد، شرکت مورد نظر میتواند با توجه به نیاز مصرف کننده یا همان سطح پایین دستی، از میان تمامی تامین کنندگان، تولید کنندگان و وارد کنندگان آن محصول خاص، بهترین گزینه را برای ارائه خدمات انتخاب نماید.
اگر مجموعهای که مدعی دارا بودن یک شبکه تامین است، این روشها را برای بهبود شرایطش انجام داده باشد، نتیجهای بهجز موفقیت دریافت نمیکند.
از موارد دیگر در انتخاب شرکت میانی برای دریافت خدمات از سوی پایین دستیها، توجه به فرهنگ سازمانی است. انجام فعل خرید و فروش، آن هم در یک روند پرتکرار، شباهت بسیاری به شراکت تجاری دارد.
شراکت تجاری زمانی به موفقیت ختم میشود که از سوی دو طرف، روابط مثبت شکل بگیرد. یکی از موارد مهمی که میتواند برای پایدار بودن این روابط تاثیرگذار باشد، فرهنگ مشترک سازمانی دو مجموعه است.
در ارتباطاتی که دو مجموعه دارای ارزشهای متفاوتی باشند، بدون شک به روابط تجاری پایداری نخواهند رسید. در چنین روابطی بهدلیل تفاوت در نگرش به اولویتها، هربار اولویت یکی از مجموعهها نادیده گرفته میشود.
بههمین دلیل نمیتوان خواستههای دوطرف را برآورده کرد و نتیجهای جز تغییر در شریک تجاری رخ نمیدهد. البته برای شراکت تجاری میان دو مجموعه که معاملات آنان بهتکرار هم اتفاق میافتد، گزینههای بسیار دیگری هم مد نظر قرار میگیرد.
تفکر یکسان یکی دیگر از موارد اساسی در این تعامل است که باید وجود داشته باشد. فرض کنیم برای مجموعهای کیفیت از بالاترین ارزشها باشد. شرکت همکار و شریک تجاری او در شبکه تامین، تمرکز خاصی بر قیمت داشته باشد.
این حالت دوگانگی تفکر، قابلیت شراکت را از دو مجموعه میگیرد. در راستای عدم وجود تفکر همسان میان شرکتهای شبکه تامین، اقدامات همسان هم دیده نمیشود. نبود اقدامات همسان هم دلیل دیگری بر عدم نتیجه مثبت از این شراکت است.
در بسیاری از موارد همکاری در شبکه تامین، تمامی نکات بالا بهصورت مثبت رویت میشود. اما نکتهای بسیار اساسی موجب بر هم خوردن هماهنگی میان آنان خواهد شد.
نگاه بلند مدت مشترک یا همان استراتژی مشترک اگر در زنجیره بهشکل مشخص موجود باشد، بدونشک موفقیتی بزرگ رخ میدهد. شاید بهعنوان آخرین نکته درباره روابط درست و صحیح میان سطوح شبکه تامین، باید از توانایی ایجاد روابط بسیار سخن گفته شود.
روابط بسیار تجاری و برگزاری جلسات برای همسو کردن تفکرات جاری در تمامی شرکتهای موجود در زنجیره، بهخودی خود میتواند در پایداری و تقویت زنجیره تاثیر بسیار بگذارد.
روشهای برقراری ارتباط در زنجیره تامین
بهدلیل اینکه این مبحث به اندازه کافی گسترده است و در مقالات دیگر به آن پرداختهایم، این موارد را بهشکل کوتاه و مختصر بیان خواهیم کرد. روشهای گوناگونی برای شناخت و ایجاد ارتباط اولیه از سوی ماموران خرید وجود دارد.
در دنیای امروز یکی از مهمترین روشها جستجو در دنیای وب است. بیشتر برندهای معتبر دارای وبسایت هستند که کار را بسیار آسان کرده است. البته چندسالی است که شبکههای اجتماعی را هم باید به این مجموعه اضافه نمود.
از آنجایی که راهاندازی و مدیریت چنین کانالها و صفحاتی بسیار آسان است، بیشتر شرکتها فعالیت زیادی در این زمینه دارند. دیگر روش پر تکرار و مفید برای یافتن چنین شرکتهایی، توجه به تبلیغات آنان در سطح شهر، مجلات یا روشهای دیگر تبلیغاتی است که بسیار هم اتفاق میافتد.
اما مهمترین روش برای شناخت، حضور دائم در نمایشگاههای تخصص خواهد بود. در این نمایشگاهها میتوانید بهشکلی دقیق و حرفهای به جستجو بپردازید تا بهترین نتیجه ممکن را دریافت نمایید. امکان دیدار رودررو، برگزاری جلسه آشنایی و معارفه، عقد قرارداد و آشنایی نزدیک با محصولات، همگی از موارد مثبت حضور در نمایشگاههای تخصصی است.
پیشنهاد می کنیم مقاله رازهای زنجیره تامین موفق را مطالعه فرمایید
زنجیره تامین موفق و ناموفق
اگر بخواهیم در این زمینه صحبت کنیم. فقط توجه به مواردی که گفته شد، نمیتواند چک لیست خوبی برای سنجش باشد. به این جهت که شاید مجموعههایی در ایجاد ارتباط با یکدیگر تمامی موارد را رعایت نکنند؛
اما هدفگذاری مشترکی داشته باشند و به نتایج مطلوب خود برسند. این نتیجه مطلوب میتواند دریافت سود بالا یا افزایش تعدد کارهای مشترک باشد که درصورت نبود یکی از موارد کم اهمیتتر از لیست ما، امکان پدید آمدنش هست.
پس برای سنجش موفقیت یک زنجیره تامین، بیشتر از هرچیزی استراتژی مشترک مجموعه اهمیت پیدا میکند. یکی از نکاتی که میتوانیم به آن دقت بیشتری داشته باشیم، آن است که هر شرکت در جایگاهی از زنجیره قرار دارد.
این شرکت همانگونه که در مقالات دیگر اشاره کردیم، میتواند در جایگاههای دیگر با توجه به فعالیت خود قرار بگیرد. بهصورت کلی امکان دارد یک شرکت بهصورت همزمان در چند زنجیره تامین حضور داشته باشد و در هر کدام جایگاهی متفاوت در سطحها را به خود اختصاص دهد. در چنین مواقعی، بهترین روش عملکرد به این صورت است که این شرکت بتواند در زنجیرههایی با فرهنگهای سازمانی شبیه به هم قرار بگیرد. این کار موجب انسجام بیشتر در روند فعالیت نیروهای شرکت شده و از تضادهای احتمالی جلوگیری میکند.